احکام و شرایط شرعی

استمناء(خود ارضایی)

 

1- استمناء آن است که انسان با خود یا دیگری کاری کند که از او منی بیرون آید و در هیچ شرایطی جایز نیست. کسی که شرایط ازدواج برایش فراهم نیست و از نظر غریزه جنسی در سختی به سر می برد، به این بهانه نمی تواند دست به خودارضایی بزند. بنابراین اگر بر اثر نگاه به نامحرم و مناظر شهوت انگیز، دیدن عکس ها و فیلم های مبتذل، خواندن داستان و مطالب جنسی، گوش دادن به موسیقی مبتذل و ... شهوت بر او غالب شود و منی از او بیرون آید، مرتکب این گناه بزرگ شده است.

 

2- خودارضایی و برانگیختن شهوت، حرام است؛ حتی اگر به حد خروج منی نرسد؛ البته در صورتی که منی خارج نشود، غسل واجب نمی شود.

 

سیستانی: این عمل، به احتیاط واجب1 باید ترک شود.

 

3- فکر شهوانی اگر به کار حرامی منجر شود، حرام است.

 

خامنه ای: بنا بر احتیاط واجب1 باید از فکر شهوانی خود داری شود.

 

 

 

جنابت و راه تشخیص آن

 

1- جنب شدن انسان دو عامل دارد: 1- جماع(آمیزش) 2- بیرون آمدن منی، چه در خواب و چه در بیداری(مورد بحث در مسائل بعد)

 

تذکر: خروج منی در خواب را احتلام گویند، که امری طبیعی است و از نظر شرعی هم اشکالی ندارد؛ و به چنین فردی محتلم گویند.

 

2- غسل جنابت، تنها برای نماز و کارهایی که در آن، طهارت(وضو داشتن) شرط است، واجب می باشد و فردی که جنب شده، لازم نیست فورا غسل کند، هرچند انجام غسل جنابت به خودی خود مستحب است و بهتر است فردی که جنب شده، به این حالت باقی نماند.

 

3- راه تشخیص منی در مردان: سه نشانه دارد که عبارتند از: 1- شهوت(حالت خوشایند جنسی که در هنگام ارضای کامل غریزه به وجود آید.) 2- جَستن(فشار) 3- سست شدن بدن

 

و اگر هیچ یک از نشانه های سه گانه یا یکی از آن ها را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آنکه از راه دیگری یقین کند که منی است.

 

بهجت، سبحانی و مکارم: خروج منی در مرد دارای دو نشانه است: 1- شهوت 2- جستن

 

اگر هیچ یک از دو نشانه یا یکی از آن دو را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آنکه از راه دیگری یقین کند که منی است.

 

صافی: اگر با شهوت و جستن بیرون آید، یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حکم منی را دارد و اگر هیچ یک از این دو نشانه را نداشت، حکم به منی نمی شود؛ مگر آنکه از راه دیگری اطمینان پیدا کند که منی است.

(برگرفته شده www.tobe94.blog.ir)